Perségueme a mala sorte
Nunha rúa de Vilaguindastre pódese atopar unha pintada como esta onde eu non atopo nin pés nin cabeza nin falla que fai vindo de onde parece que vén. Unha pintada así nunca é cousa boa, máis claro auga.
Por sorte, xusto enfronte hai unha empresa cultural chamada Xerpo que é un adxectivo que significa " vivo, con inxenio, predestinado para facer o que fai ". Unha empresa así é cousa boa e necesaria.
Para desempatar o empate entre cousas boas e cousas malas que hai nesta rúa hoxe escordei un pé. Agora está inchado e non sei como evolucionará.
Está claro que a mala sorte ultimamente vai atrás miña.
Etiquetas: vilaguindastre III
enviado por paideleo @ 12:28 a.m.
7 comentarios:
non, non, a mala sorte non existe, simplemente o azar, desordenado. Se agora mismo miras a cantidade de boa sorte que tés... verás que esa que chamas mala, se dilúe, espantarala!
:-)
Moitos bicos e mellorías
Iso é que a pequecha quere que pares máis onda ela ;)
Xa verás como non ha ser nada; só tes que repousar un pouquiño a carón da Xela e verás como cura a escordadura.
Moito me amolan as pintadas estúpidas, e sobre todo enriba de paredes recén pintadas!!!
Que país!
Mira a Xela e a Leo. Iso compensa calquera imprevisto.
A coidarse, meu.
Que o do pé non sexa nada! Grazas polo comentario sobre Xerpo Cultural, cando quieras pasar por alí... Tes as portas abertas. Un saúdo!
Vaiche boa !. Aghora de vello, ghaiteiro.
Non,graciñas: o Teatro existe porque eu non actúo.
Publicar un comentario
És humano ti ?
Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]
<< Inicio